Najważniejsze słowo: WOLNOŚĆ!

W polskiej tradycji słowo „wolność” ma najczęściej konotacje patriotyczno-religijne. Wolność krzyżami się mierzy… Słowo „wolność” zwykle łączy się w naszej świadomości ze zwycięstwem nad wrogiem, z odzyskaniem państwowej suwerenności i narodowej tożsamości. Wielokrotnie w naszych polskich dziejach fetowano odzyskanie wolności, by potem znów na długie lata pogrążyć się we śnie powszechnego zniewolenia. To zjawisko obserwujemy również dzisiaj… Czy jest więc możliwa wolność zewnętrzna bez wolności wewnętrznej? Wolność przeciwstawiona zniewoleniu. Wolność słowa, sumienia, wyznania. Różne są imiona wolności, ale jej istota pozostaje wciąż ta sama… Mówimy: uwolnić się od czegoś albo kogoś. Jedni chcą się uwolnić od uciążliwego towarzystwa niemiłej osoby, inni od nadmiaru domowych obowiązków… Matka, pragnąc uwolnić się od problemów we własnej rodzinie, decyduje się na uśmiercenie swego poczętego dziecka, paradoksalnie powołując się na prawo do wolności wyboru czy wolności sumienia… ONZ usiłuje uwolnić świat od problemów demograficznych poprzez zalegalizowanie aborcji na szczeblu międzynarodowym! Tymczasem wolność jest zawsze czymś pozytywnym. Jest rezultatem zbiorowego wysiłku, na który składa się wiele człowieczych zmagań w wymiarze indywidualnym. Nie jest dobrze być zbyt wolnym; nie jest dobrze mieć wszystkie dogodności. Ludzie przemijają – problemy pozostają… Niech więc zacytowany fragment „Myśli” Pascala skłoni także i nas do zadumy nad rzeczywistością, w której żyjemy. Kiedy myślimy o naszej własnej wolności, często zapominamy, że takie same prawa przysługują naszym bliźnim. A przecież granica naszej wolności przebiega tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka…