Oddajmy hołd ofiarom katastrofy smoleńskiej (1)

Polakom potrzebne jest "pospolite ruszenie" umysłów! Już Wyspiański trafnie zauważył, że ta "lepsza część naszego narodu" zawsze była w mniejszości... A mnie się marzą proporcje odwrócone: żeby ta mniejszość kiedyś stała się większością, żeby Polską rządzili mądrzy politycy, a nasz kraj rozwijał się coraz piękniej... Utopia? Niekoniecznie! Jest nas wielu podobnie myślących, ale działamy w rozproszeniu, często nawet o sobie nie wiedząc! To jednak nie oznacza, że nic nie możemy uczynić! Dziś, w XXI wieku, najważniejsze jest docieranie z informacją we właściwym czasie do jak najszerszego kręgu odbiorców. Gdyby każdy gość odwiedzający portal Blogpress przekazał informacje o nim tylko trzem osobom, to powstałby tłum poinformowanych liczący tysiące, a może nawet dziesiątki tysięcy! Tyle na pewno możemy zrobić wszyscy!!! Zbliża się pierwsza rocznica katastrofy smoleńskiej. Kluby "Gazety Polskiej" w Warszawie i Krakowie przygotowały program jej obchodów alternatywny wobec propozycji rządowych. Mimo to stawiam na inwencję: Niech każdy, kto czuje się Polakiem, pomyśli sam, jak mógłby i chciałby oddać hołd 96 ofiarom katastrofy smoleńskiej! Możliwości jest wiele i tylko od nas zależy, czy je wykorzystamy... I niech źródłem inspiracji dla nas stanie się fragment "Wyzwolenia" Stanisława Wyspiańskiego, dramatu genialnego, bo - poprzez swój uniwersalizm - wciąż aktualnego: "Daj nam poczucie siły i Polskę daj nam żywą, by słowa się spełniły nad ziemią tą szczęśliwą. Jest tyle sił w narodzie jest tyle mnogo ludzi; niechże w nie duch twój wstąpi i śpiące niech pobudzi. Niech się królestwo stanie nie krzyża, lecz zbawienia. O daj nam, Jezu Panie, twą Polskę objawienia. O Boże, wielki Boże, ty nie znasz nas Polaków; ty nie wiesz, czym być może straż polska u twych znaków! Nie ścierpię już niedoli ani niewolnej nędzy. Sam sięgnę lepszej doli i łeb przygniotę jędzy. Zwyciężę na tej ziemi, z tej ziemi PAŃSTWO wskrzeszę. Synami my twojemi błogosław czyn i rzeszę!"