Dokonane przez Rosjan pacyfikacje konfederacji barskiej na Ukrainie otworzyły okres powstańczych doświadczeń kresowych – to nie wypowiedź ministra Ukrainy czy naukowców ukraińskich z polskich uczelni, to cytat z napisanej po polsku w 2017 roku popularyzatorskiej broszurki. Konfederacja Barska zawiązana 29.02.1768 r. w Barze na Podolu, królewskim mieście Rzeczypospolitej w województwie podolskim (do czasu zaboru), była pierwszym polskim powstaniem narodowym w obronie suwerennego bytu Rzeczypospolitej.
Nawet wirtualny sztetl wie: Konfederacja barska 1768 – zbrojny związek szlachty, zawiązany 29.02.1768 r. w Barze na Podolu pod przywództwem Michała Hieronima Krasińskiego i Józefa Pułaskiego w obronie niepodległości Rzeczypospolitej
Autorem broszury jest dr Przemysław Żurawski vel Grajewski, m.in. członek Kolegium Prezydenta RP ds. Polityki Zagranicznej. Ponieważ celem autora jest „dotarcie z kompendium wiedzy na temat męczeństwa Kresów do możliwie szerokiego kręgu”, może warto zweryfikować jej treść, a obecnemu Prezydentowi RP i sobie życzę doradców z dobrą znajomością historii, zwlaszcza naszej.
https://przystanekhistoria.pl/pa2/tematy/polityka…
Kompendium wiedzy dr Przemysława Żurawskiego vel Grajewski pod hasłem doświadczeń kresowych oswaja, niczym wypowiedź Minister Nowackiej o "polskich" obozach koncentracyjych , z ukraińską kradzieżą historii ziem, należących od wieków do Rzeczypospolitej Polskiej, które zaborcy na czas jakiś sobie przywłaszczyli a potem część zabrali.
Za granicą ryską na Białorusi i Ukrainie pozostała jednak liczna mniejszość polska- pisze autor o traktacie z 18 marca 1921 w brzmieniu: W imieniu Rządu Rosyjskiej Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Rad i z upoważnienia rządów Białoruskiej i Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Rad”. Zapomniał dodać, że to jeszcze nie była Ukraina z1991 roku.
Przykłady sformułowań w broszurze dr Przemysława Żurawskiego vel Grajewskiego:
1. „Po 1864 ..likwidacja Liceum Krzemienieckiego…zagłada drobnej szlachty polskiej na Ukrainie …– to wszystko dodało „laur męczeństwa naszych braci”, który „bujniej rósł” na Kresach niż poza nimi. Polskość na Kresach była kosztowna – czyli nie była to Rzeczypospolita Polska pod zaborami tylko Kresy (ukraińskie oczywiście).
2. „ Na Ukrainie w marcu 1936 r. partyjno-rządowa komisja wyznaczyła 5570 gospodarstw (rodzin) do deportacji do Kazachstanu…” –pisze dr Żurawski.
A co podaje polskie źródło wiedzy : 28 kwietnia 1936 r. Rada Komisarzy Ludowych przyjęła rezolucję nr 776-120 o przesiedleniu Polaków „jako politycznie niepewnych” z sowieckiej Ukrainy do sowieckiego Kazachstanu.
3. „ Pierwsza połowa 1918 r. była czasem rozgromienia przez bolszewicką zawieruchę kresowych dworów, jego schyłek zaś świadkiem początku wojny polsko-ukraińskiej o Lwów i Galicję Wschodnią, która tę krainę i to miasto – od 1772 r. pozostające we władaniu Habsburgów, włączyła w obręb kresowości.”
4. „Rzeczpospolita, choć nie była wówczas demokracją, nie była jednak także państwem totalitarnego bezprawia”
5. „Na początku 1936 r. zlikwidowano także Polski Instytut Pedagogiczny w Kijowie, aresztując część jego profesorów. Likwidacji uległy także Polski Instytut Kultury Proletariackiej i Polski Państwowy Teatr w Kijowie. …podobny los spotkał inne polskie instytucje centralne na Ukrainie . Masowe wysiedlania Polaków na Kresach ukraińskich zainicjowane zostały 17 stycznia 1936 r.”
6. „Na Kresach południowo-wschodnich – ukraińskich, gdzie postępy ofensywy niemieckiej były wolniejsze, liczba ofiar NKWD sięgnęła 50 proc. Spośród więźniów zamordowanych przez NKWD na Wołyniu i w Galicji Wschodniej większość stanowili Ukraińcy. Polacy byli zaś drugą grupą narodowościową pod względem liczby ofiar”. (…) W maju wywożono ludzi z Kresów południowo-wschodnich (ukraińskich), w czerwcu z kresów białoruskich oraz z Litwy, Łotwy i Estonii.
7. „Trwający w latach 1918-1939 konflikt polsko-ukraiński w Galicji Wschodniej i na Wołyniu nie powinien przesłaniać całej złożoności ówczesnych realiów życia na tych obszarach.
Według autora NIE BYŁO II RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ między 1918 a 1939 rokiem!!!! Była do 1945, w tym pięć lat pod okupacją niemiecką, rosyjską i rzeczywiście, pod okupacją obywateli RP, mniejszości rusińskiej/ ukraińskiej , która zawarła sojusz z okupantami po agresji Niemiec 1 września 1939 roku i Rosji 17 września 1939 roku.
8. „W ramach Generalnego Planu Wschodniego Niemcy wymordowali także ok. 3 mln mieszkańców Ukrainy nie będących Żydami (Ukraińców, Polaków, Ormian, Czechów i innych mniejszości). W planach nazistowskich przewidywano eksterminację 65 proc. z jak oceniano 23,2 mln Ukraińców, żyjącej wówczas w Komisariacie Rzeszy Ukraina. Ponad 2 mln mieszkańców Ukrainy wywieziono do Niemiec w charakterze przymusowej siły roboczej. Ukraina, ciężko doświadczona sowieckim ludobójstwem lat 1930., powtarzała tamto doświadczenie, tym razem w wydaniu niemieckim – różnym co do metod uśmiercania, ale zbliżonym co do skali zagłady.
9. „Rozbicie państwa polskiego, dokonane wspólnie i w porozumieniu przez III Rzeszę i Związek Sowiecki, zlikwidowało utrzymującą się w okresie międzywojennym przewagę Polaków nad Ukraińcami na Kresach południowo-wschodnich.”
Autor nie dodał , iż w okresie międzywojennym była to Rzeczypospolita Polska i mieszkali tam Polacy jako naród podstawowy i mniejszość rusińska. Przewagę likwidowali Rusini/ Ukraińcy zarówno w czasie rewolucji bolszewickiej, mordując Polaków i niszcząc dwory polskie – patrz Pożoga Zofii Kossak Szczuckiej (według autora dwory „kresowe”) –jak i wpisując na listy sowieckich zsyłek i do niemieckich obozów pracy oraz dokonując w myśl faszyzmu ukraińskiego po barbarzyńsku „genocidum atrox”.
MĘCZEŃSTWO KRESÓW 1918 - 1956
Fundacja Warsaw Enterprise Institute
Dr hab. Przemysław Żurawski vel Grajewski
Od 2017 r. członek Rady Programowej CEN. 2015–2020 koordynator Sekcji Bezpieczeństwo, obronność polityka zagraniczna Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP. W latach 2017–2020 wykładowca Akademii Dyplomatycznej MSZ. Członek gabinetu politycznego ministrów spraw zagranicznych Witolda Waszczykowskiego (2015–2018) i Zbigniewa Raua (od 2020), doradca marszałka Senatu RP (2017–2019). Od grudnia 2020 r. stały doradca Sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP. Od 8 kwietnia 2021 r. członek Kolegium Prezydenta RP ds. Polityki Zagranicznej.