NA DZIEŃ KOBIET

WSPOMNIENIA WACŁAWA LINIEWICZA cz. XXXI /Wacław Liniewicz (l. 82) ze Szczecinka, sybirak, społecznik, patriota, świadek historii./ Tekst z pamiętnika, z 23.02.2020 r. Niby zima, mrozu ni ma, śniegu też, pochmurno, o szyby deszcz dzwoni (zimowy, nie jesienny) jednak miarowy, uparty, niezmienny. Co robić? Można pić, albo pisać. Ja nie piję, więc zostało mi pisanie, ot takie do szuflady. Nawet w Boże Narodzenie i św. Mikołaja było mokro. Kiedyś św. Mikołaj w swoje święto (6 grudnia) przejeżdżał saniami ciągnionymi przez renifera. Przywoził dobrym dzieciom paczki, a tym „podpadniętym” – rózgi. Teraz z braku śniegu i mrozu przyjeżdża taksówką. Wszystkim dzieciom przywozi dobre prezenty w zależności od zamożności rodziców. Nie ma już rózg i połajanek. Wszystkie nasze dzieci wychowywane są bezstresowo. Ważne są dobre wyniki w szkole, nauka języków obcych, rozwój fizyczny, a nie zawsze intelektualny. Rodzice w pogoni za dobrami materialnymi, nieraz nie mają czasu na rozmowę ze swoimi dziećmi. Rośnie to młode pokolenie zapatrzone w coraz to nowe smartfony i telefony. Ważne są dobra materialne, których ich zapracowani rodzice jak pracowite pszczółki dostarczają. Nawet jak dzieci dorosną, to ciągle liczą na wsparcie rodziców. Ci jak zestarzeją się i nie mając sił na dalszą pracę, marzą o pomocy od swoich wykształconych i usamodzielnionych dzieci. Ci z kolei są zajęci sobą i swoimi rodzinami. Liczą często na spadek po rodzicach, a ci jak na złość jeszcze żyją i to w domach spokojnej starości. W Niderlandach już ten problem prawnie rozwiązano, zalecając niecierpliwym spadkobiercom eutanazję starych i niedołężnych rodziców. Jeśli przyjmiemy te postępowe, unijne, europejskie rozwiązania, to nas też to czeka. Póki co starajmy się nie hodować, a wychowywać nasze pociechy w duchu chrześcijańskiej odpowiedzialności. Niby to nienowoczesne i zacofane, ale dla nas rodziców bezpieczne na starość. Zbliża się dzień Kobiet, więc warto naszym paniom poświęcić nieco uwagi. „Kobiety, kobiety, to słabość ma niestety” – tak śpiewał wielki nasz artysta i miał rację. Bez kobiet świat by nie istniał. Każdy mężczyzna ma , albo miał mamę. One nas wydały na świat. One nas pieściły, karmiły i przewijały. W nagrodę od nas otrzymywały pierwsze wypowiedziane w życiu słowo Mama. Im należy się wielki szacunek i cześć nie tylko w Dniu matki, Dniu Kobiet, ale w całym roku i przez całe nasze życie. Jeśli ktoś chce nas najbardziej poniżyć, to naszą matkę porównuje do upadłej kobiety. Wierzący widzą naszą Matkę Boską Częstochowską, jako matkę całego polskiego narodu. Ona przez wieki króluje nam, a Polskę prowadzi przez trudny i skomplikowany świat. Już Polski nie było na mapie świata przez 123 lata niewoli. Inne narody w podobnej sytuacji już dawno zniknęły z dziejów świata. Nasza Matka Częstochowska, której wizerunek był w każdej chłopskiej chacie I w kościele i w sklepiku i pysznej komnacie W ręku tego co umiera nad kołyską dzieci. I przed którą dniem i nocą wciąż się światło świeci. Która perły ma od królów, złoto od rycerzy. W którą wierzy nawet taki, który w nie nie wierzy. Ona nam wróciła wolną Polskę, o którą walczyło tyle pokoleń Polaków. Zło nie może znieść dobra, którym jest matka. Dlatego stara się je zniszczyć i profanować. Mieliśmy przykład tego podczas tzw. marszów równości. Tam ją próbowano wyśmiewać, wyszydzać, a nawet ubierać w tęczową, cierniową koronę, zamiast aureoli świętości. Cierpliwa jest ta nasza Matka, tak jak jej syn Jezus. Z cierpienia wyrasta heroizm i wiara w dobro. Poobijani, ale we właściwie wskazanym kierunku idziemy ku dobremu, a w tym rola kobiet jest bardzo ważna. Kobieta jest fundamentem rodziny. Niby ojciec jest głową rodziny, ale matka jej szyją, która tą głową kręci. Kobietę przez szacunek mężczyźni całują w rękę. Te pomysłowe panie, aby nie zdejmować rękawiczek wymyśliły tzw. całuski-rękawiczki z odsłonię tą częścią ręki, w którą to mężczyzna mógł ją ucałować. Kiedyś kobiety nazywano niewiastami. Dowcipni twierdzą, że słowo to pochodzi od niewiedzy. Te, które dużo wiedziały nazywano wiedźmami i je palono na stosach. Kobiety były tak odsuwane od wiedzy i nauki, że przez lata nie pozwalano im zdobywać wiedzy i sprawować ważnych społecznie stanowisk. W ramach społecznego buntu kobiet powstał ruch feministyczny, który zawsze i wszędzie walczy o prawa kobiet do wszystkiego. W Polsce mężczyźni chcieli się temu przeciwstawić podczas „stanu wojennego’, nawet zostały powołane Komitety Odrodzenia. Tej biologicznej cechy kobiet żaden mężczyzna przejąć nie może. Wyznaczona jest nawet nagroda (milion dolarów) dla mężczyzny, który pierwszy urodzi dziecko. Nikomu to się nie udało. Są próby, owszem… między mężczyznami, ale efektów brak. W ramach Zjednoczonej lewicy, która obiecuje nam Polakom dobrobyt, od którego na szczęście w 1989 roku wyzwoliliśmy się, serwuje nam też związki homoseksualne i aborcję bez ograniczeń. Za czasów ich rządów to było uzasadnione, bo była taka bieda, że nie było można „koniec z końcem wiązać”. Obecnie nie jest tak źle. Rodziny od tych paskudnych PiS-owskich rządów dostały takie wsparcie, że powszechnej biedy już nie ma, Feministki, którym program lewicy jest „po drodze” wyprowadziły cały pochód kobiet na ulicę w ramach marszu „czarnych parasolek”. Za czasów, kiedy w Polsce rządzili komuniści, kobiety też szły na czele pochodu z wielkim transparentem „Kroczem do socjalizmu”. Teraz niosły hasła bardziej pasujące do naszych czasów: „Precz od mego brzucha”, „Aborcja jest prawem kobiety” itp. Właściwie to nikt nie ma pretensji do kobiecych brzuchów. Kobiety mogą jeść i pić co chcą. No może dietetycy ostrzegając przed nadmiernym tyciem i alkoholizmem (zmora naszych czasów). Natomiast aborcja to jest zabicie człowieka, czego zabrania nam nasza, tak ciągle eksponowana konstytucja. To, co kobieta nosi pod sercem nie jest zlepkiem komórek, co próbują nam wmówić niektórzy lekarze. Ten rzekomy zlepek komórek jest człowiekiem z duszą i wszystkimi zakodowanymi w nich cechami człowieka. Jest to istota najbardziej bezbronna. Bóg uznał, że pod Twoim sercem kobieto będzie mu najbezpieczniej. Naród, który morduje własne dzieci nie przetrwa, bo sam siebie niszczy. W kobietach jest nadzieja, że pozbędą się tych niecnych zamiarów. Rolą mężczyzn jest obrona kobiet przed wszelkim złem. Kochajmy i brońmy nasze kobiety przed trudami tego życia. W dniu Święta Kobiet życzę im wszystkim szczęścia, w całym znaczeniu tego słowa. Bądźcie zdrowe i zawsze kochane! Wacław Liniewicz